Column Mick Boskamp: de Jort Kelder van David Moolenburgh

Voordat ik het over onze burgervader ga hebben, wil ik nog eerst even terugkomen op de column van vorige week over o.a. mijn burgerbroer Hans.

In die column reden Hans en ik met Duitse snelheid (stapvoets) door het dorp. Om de huizen te zien waar we gewoond hebben vanaf het begin van de jaren zestig. Ik zei toen tegen hem: ‘Let maar op, straks als de krant uitkomt, word je wereldberoemd in Zandvoort.’ 

En verdomd, het stukje stond nog maar net op de site en in de krant toen Hans bij de Vomar een ouder stel tegenkwam dat hij kende en dat de column had gelezen. De vrouw begon te vertellen dat ze naast ons hadden gewoond in de Paradijsweg. En dat ze vanuit haar kamer in de slaapkamer van mijn ouders kon kijken. Een beetje lacherig zei ze: “Omdat ik kon zien wat daar allemaal gebeurde, heb ik voor het eerst in mijn leven – ik was heel jong – twee mensen zien vrijen met elkaar.” Oeps, too much information, thank you very much!

Maar dit stuk gaat over onze burgemeester. Je hebt inmiddels begrepen dat ik er danig omheen draai om to the point te komen en waarom ik nu nog maar 150 woorden over heb om iets over David Moolenburgh te vertellen. Ik ga je uitleggen waarom. Een aantal jaren geleden kreeg ik van David de vraag geappt of we elkaar eens konden ontmoeten. Hij vond het belangrijk om met dorpsbewoners te spreken die een uitgesproken mening verkondigen. Op mijn beurt vond ik dat een mooie gedachte en ik ging op de uitnodiging in. 

Inmiddels ben ik vaak bij hem op de koffie geweest. Maar nu komt het: ik mag niets over de inhoud van deze bijzonder prettige gesprekken kenbaar maken. Logisch. Wat ik wel kan schrijven, is dat David net zo gek is op muziek als ik en dat hij weet waar hij over praat. Zoals over verslaving. Hij is geen ervaringsdeskundige, maar hij begrijpt wel de ingewikkelde dynamiek van verslaafd zijn, waarvan we weten dat deze ziekte een heuse bedreiging is voor onze jeugd. Hij is leergierig, enthousiast en hij neemt alles als een spons op. Daarnaast kan hij ook waanzinnig mooi schrijven en heeft hij een goede hand in het aantrekken van medewerkers die de schouders eronder zetten. 

Wat een feest. Om de Jort Kelder van Zandvoorts nummer 1 te mogen zijn. Ik voel me vereerd!

Mick Boskamp