Column: Starlet

Met nog een week te gaan voordat het Formule 1 circus losbarst in ons wakkere dorp, ga ik het maar eens over auto’s hebben. In dit geval over de auto waarin ik rijd.

Laatst vroeg iemand aan me wat voor type auto ik had. ‘Een leasebak’, antwoordde ik. De man die de vraag stelde, wilde vervolgens weten wat voor leasebak ik had. Een Tesla? Een BMW? Een Japanner? ‘Dat laatste klopt’, zei ik. ‘Ik rijd namelijk in een Toyota Starlet uit 1998.’ Hij keek me aan of ik gek was geworden.

Ik vervolgde: ‘Heb je weleens goed om je heen gekeken toen je door Zandvoort reed? Als je oplet kom je heel veel Toyota Starlets tegen uit de vorige eeuw. Dat komt omdat Zandvoort in de gelukkige omstandigheid is dat we hier de Dorsman Starlet Service hebben. Voor een buitengewoon schappelijk maandbedrag lease je bij George Dorsman en zijn lieve vrouw Bianca (die o.a. de administratie doet) misschien wel de meest onverwoestbare auto ooit gebouwd. Ik rijd nu al een paar jaar in een grijze Starlet. Uit 1998 dus. En geloof me als ik je vertel dat ik in mijn leven misschien nog nooit zo verknocht ben geweest aan een wagen dan aan deze. Toen ik 21 jaar voor Playboy werkte, hadden we als redactie een uitzondering bij het wagenpark. Geen redacteur van een ander magazine mocht in een Alfa Romeo rijden, maar wij bij Playboy wel. Ik had de ene dikke Alfa na de andere. En weet je wat? Die reden fantastisch, maar geloof het of niet, de Starlet rijdt fijner.’

De man hing aan mijn lippen. Ik vervolgde: ‘Een tijdje geleden testte ik de nieuwste auto’s en schreef ik daar reviews over. Ik reed al in een Jaguar I-Pace, toen de meeste mensen die auto nog nooit hadden gezien. Ik vond het fantastisch om in die nieuwe, vaak hoge en grote auto’s te rijden. Maar als ik zo’n wagen na een week terugbracht en ik stapte in mijn Starlet die op het parkeerterrein van bijvoorbeeld Landrover Nederland stond te wachten op me, was ik helemaal het ventje. Dan voelde het na een week hoog en droog te hebben gezeten, alsof ik in een hele pittige skelter reed. Want de starlet gaat als de brandweer. Net als George Dorsman zelf. Een van de liefste mensen die ik ken. Er is zelden iets aan de hand met mijn Toyota, maar valt er iets kleins te repareren, dan komt George de auto halen bij me. En zet ‘ie ‘m gerepareerd en wel weer voor mijn huis. Kom daar maar eens om anno 2023!’

‘Hoe gewillig die Starlets zijn’, ging ik maar verder, ‘bewijzen de vele aanbiedingen die ik krijg van mensen die mijn leaseauto willen kopen. Laatst vond ik bij een tankstation een visitekaartje onder de ruitenwisser. Van een bedrijf dat mijn wagen wilde strippen om de losse onderdelen te verpatsen in Afrika, waar veel Starlets als taxi rijden. Ja, doei! Samen met mijn dierbare vriend Paul Aandewiel, die televisieregisseur is voor o.a. Talpa en in een Kia Picanto rijdt, heb ik een filmpje gemaakt terwijl ik dat bedrijf bel en de draak met een en ander steek. Another Starlet & Picanto production. Ik zal je het linkje sturen.’

Eindelijk zei de man die al die tijd ademloos had geluisterd naar me, wat terug. ‘Wat jammer dat ik in Limburg woon’, sprak hij. ‘Ik neem aan dat mijnheer Dorsman de auto niet wil ophalen als die voor mijn deur in Roermond staat.’

Nee, de service van George gaat ver, maar zo ver ook weer niet!

Mick Boskamp

Ps. Wat ik in het filmpje vertel, is totale nonsens. De auto heeft wel degelijk stuurbekrachtiging en de draaicirkel is lang zo ruim niet! En ik heb ook geen vrouw om mee te overleggen.