Mick Boskamp
Mick Boskamp

Column: Ik heb een zandfobie

Column

Laatst las ik een oude Party van vijf jaar geleden. Je weet wel: het roddelblad dat eruitziet alsof het nog steeds in de jaren tachtig wordt gemaakt. En ik las daarin dat André Hazes Jr. niet mee wil doen aan expeditie Robinson omdat hij een schurfthekel aan zand heeft. Ik heb niet veel met André Hazes jr., maar voor het eerst voelde ik een band met de zoon van de grote volkszanger. Er is echter wel een verschil tussen Junior en ondergetekende. Want hij heeft makkelijk praten met z’n ‘schurfthekel aan zand’. Hij woont niet in Zandvoort. 

Afgelopen zondag was ik weer bij Woodstock, voor een set van de internationaal vermaarde Nederlandse Dj Eelke Kleijn, die ik hoog heb zitten. Zo hoog dat ik me op de tast door een soort van wervelstorm van zand heb moeten begeven om aan te komen bij de laatste tent van Bloemendaal strand. Het eerste dat ik dacht terwijl het zand me het zicht ontnam, was: ‘Hoe krijg ik dat smerige zand straks uit mijn bed?’ Douchen? Daar krijg je niet al het zand mee weg van je lijf, uit je haar, tussen je tenen. Zand komt overal. Wist je dat slechts één kubieke meter zand ongeveer 70 miljard korrels bevat? Brrrr…

Als ik naar Parnassia wandel, dan loop ik altijd via het strand terug naar de rotonde bij het circuit. Maar dan moet ik eerst door een berg zand heen, waar ik vervolgens ‘lekker’ in zak en dan weet ik al dat ik een halve kilo zand mee neem naar mijn woning in Noord. En als er zand in je schoenen zit, dan kun je je sokken nog zo uitgebreid laten wassen in de wasmachine, maar je blijft altijd zandkorreltjes voelen aan je voeten als je nietsvermoedend die gewassen sportkousen aantrekt. Nu voel ik dat natuurlijk eerder dan iemand anders, maar dat komt ook omdat ik een zandfobie heb. Er is overigens nog geen naam bedacht voor dit type fobie.

Thalassofobie bestaat wel officieel. Heb ik ook. Dat betekent dat je een ongegronde angst voor de zee hebt. Angst voor wat er aan monsterachtige wezens in kunnen rondzwemmen bijvoorbeeld. Vroeger toen ik een jaar of 8 was, ging mijn opa, de acteur Harry Boda, met een groot schepnet garnalen vissen. En als ik dan zag wat er allemaal in zijn net zat na het vissen, dan hoefde ik het water niet meer in. Kwallen, krabben, kruipende schelpen, het ene weekdier was nog monsterlijker dan het ander. Die wilde ik niet aan mijn tenen voelen. En die ‘afwijking’ heb ik nog steeds.

Je woont in Zandvoort en je hebt een hekel aan zand en aan de zee. Hoe kun je het bedenken. Ik verdien het om verbannen te worden naar Bredevoort, Papenvoort, Bekkevoort, Brandevoort of Westervoort. Ver weg van Zandvoort in ieder geval.

Mick Boskamp

PS: Weet je wie ook een hekel aan zand had en daarom ook nooit in Zandvoort mag landen met zijn ruimteschip? Annakin Skywalker uit Star Wars: Episode II -- Attack of the Clones. Kijk maar: